တစ်နေ့ တစ်နေ့ ပြောင်းလဲနေပြီး ယှဉ်ပြိုင်မှုတွေ ပေါများလာတဲ့ခေတ်ကြီးထဲမှာ ကျွန်မတို့ မြန်မာနိုင်ငံလည်း ပါဝင်ပါတယ်။ နိုင်ငံပွင့်လင်းလာတာနဲ့အမျှ နိုင်ငံခြားသားဝင်ရောက်မှုတွေ၊ နိုင်ငံခြားရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုတွေဟာလည်း ဝင်ရောက်လာပါတယ်။ ဒီလိုဝင်ရောက်လာတာနဲ့အမျှ အလုပ်အကိုင်အခွင့်အလမ်းတွေ များလာသလို လူငယ်တွေ အတွက် တိုးတက်ရာတိုးတက်ကြောင်း စီးပွားရေး လူမှုရေး ပညာရေး အနာဂတ်လမ်းတွေ အများကြီးပွင့်လာ ပါတယ်။ တစ်ဖက်မှာလည်း ယဉ်ကျေးမှုမတူ ရေခံ မြေခံ မတူတဲ့ ဒေသကလာတဲ့ သူတွေနဲ့ ပြောဆို ဆက်ဆံရတဲ့ အခါမှာ ဘာသာစကားဟာ အဓိက အခက်အခဲဖြစ်လာပါတယ်။ ဘာသာစကားဆိုရာမှာလည်း အဓိကအားဖြင့် ကမ္ဘာတစ်ဝန်းလုံးတွင် တွင်တွင်ကျယ်ကျယ်အသုံးပြုနေတဲ့ အင်္ဂလိပ်ဘာသာစကားဖြစ်ပါတယ်။ အင်္ဂလိပ် ဘာသာစကားကို မိခင်ဘာသာစကားအဖြစ် မသုံးတဲ့ အခြားအာရှ၊ ဥရောပနိုင်ငံက လူတွေနဲ့ ပြောမယ်ဆိုရင်တောင် အခြေခံအားဖြင့် အင်္ဂလိပ်စကားကတော့ မရှိမဖြစ်လိုအပ်ပါတယ်။
ကျွန်မတို့မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ပညာရေးစနစ်အရကျွန်မတို့ပာာမူလတန်း၊သူငယ်တန်းကစပြီးအလယ်တန်း၊အထက်တန်းတက္ကသိုလ်အထိအင်္ဂလိပ်စာကို၁၀နှစ်ကျော်သင်ယူခဲ့ရတယ်ဆိုတာလူတိုင်းအသိပါ။ဒီလိုအင်္ဂလိပ်ဘာသာကိုနှစ်ပေါင်းများစွာသင်ယူလာခဲ့သည့်တိုင်ကျွန်မတို့ကျောင်းသားလူငယ်အများစုမှာအင်္ဂလိပ်စကားတခွန်း ပြောဆိုဖို့ရာကိုအခက်အခဲဖြစ်နေပါသေးတယ်။ အလယ်တန်း အထက်တန်းမှာအဂင်္လပ်ဘာသာကိုအမှတ်တွေ အများကြီးအောင် အင်္ဂလိပ်သဒ္ဒါကို ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ကြေအောင်ကျက်မှတ်နိုင်ခဲ့တဲ့ကျောင်းသားတွေ၊ အင်္ဂလိပ်ဘာသာကိုအထူးပြုပြီးတက္ကသိုလ်မှာလေးနှစ်ကြာလေ့လာခဲ့ကြရတဲ့ကျောင်းသားများပင်အင်္ဂလိပ်လို မပြောရဲကြလို့ိ နိုင်ငံခြားဧည့်သည်တွေကို လမ်းသွားလမ်းလာ တွေ့ခဲ့ရင်တောင်ကို့ယ်ကို တစ်ခုခုလာမေးတာ၊ အကူအညီတောင်းတာမျိုးအတွက်စကားလာပြောမှာ စိုးလို့အကြည့်ချင်းမဆုံအောင် အတင်းရှောင်နေရတာမျိုး၊ ကိုယ်ရှေ့မှာနိုင်ငံခြားသားတစ်ယောက် အခက်ကြုံနေတာမျိုး၊ အကူအညီလိုတာမျိုးတွေ့နေရရင်တောင် အင်္ဂလိပ် လိုမပြောရဲ့လို့ပြောရမှာကြောက်လို့ ကြည့်ပီးပဲ ထွက်လာခဲ့ရတာမျိုးလည်းရှိတတ်ပါတယ်။
ဒါတွေပာာလူအများစုတွေ့ကြုံနေရတဲ့အခြေအနေတွေဖြစ်ပြီး စာရေးသူကိုယ်တိုင်ကြုံခဲ့ဘူးတဲ့ ကိုယ်တွေ့အဖြစ် အပျက်များဖြစ်ပါတယ်။ ငယ်ငယ်ကတည်းက မိဘအဆင်ပြေလို့ international ကျောင်းမှာတက် လာခဲ့တဲ့ကျောင်းသားတွေ၊ အင်္ဂလိပ်သင်တန်းကျောင်းတွေမှာ အင်္ဂလိပ်စကား ကိုယ်တိုင်ပြော ဖူးနေကြ လူငယ်တွေနဲ့ အိမ်က မိဘကိုယ်တိုင်ဘဲဖြစ်ဖြစ်သင်ကြားပေးခဲ့ကြတဲ့ ကျောင်းသားတွေအတွက် ဒါတွေ ပာာ ကိစ္စကြီးတစ်ခု မပာုတ်ပေမဲ့ ကျောင်းပညာပဲ အားကိုးပြီးကျောင်းက သင်ပေးတာနဲ့ဘဲကြီးပြင်း လာရတဲ့ ကျောင်းသားတွေအဖို့မှာတော့ အင်္ဂလိပ်စကား မကျွမ်းကျင်လို့ ပညာသင် အခွင့်အရေး ဆုံးရှုံးခဲ့ရတာတွေ၊ အလုပ်ထဲရောက်တော့လည်း အဆင်မပြေတာတွေ သာဓက အများကြီးရှိပါတယ်။ ကျွန်မတို့မှာ ပြန်စဉ်းစားစရာ ရှိတာက အပေါ်ကပြောခဲ့ သလိုပဲ နှစ်တွေဒီလောက်အများကြီး အင်္ဂလိပ်ဘာသာနဲ့ထိတွေ့ဖူးတယ်။ သင်ယူနေခဲ့ဖူးပေမဲ့ လက်တွေ့ မှာ ဒီအင်္ဂလိပ်ဘာသာ၊ အင်္ဂလိပ်စကားဆိုတာ ဘာလို့အခက်အခဲကြီးတစ်ခု ဖြစ်နေသေးရတာလဲဆိုတဲ့ မေးခွန်းပါပဲ။ ကျွန်မတို့ အရင်လိုပဲစနစ်ကြောင့်ဆိုပြီးတော့ဘဲ ခေါက်ရိုးကျိုးနေတဲ့ ဆင်ခြေတွေနဲ့ဒီပညာရေးစနစ်ကြီးကိုပဲအပြစ်တင်နေကြအုန်းမယ်ဆိုရင်တော့ ဒီပြသနာတွေကိုပြေလည်သွား စေနိုင်မဲ့အဖြေတစ်ခုတော့ ရာနှုန်းပြည့်မဖြစ်လာနိုင်ပါဘူး။ ကျွန်မတို့ဖက်ကလည်း တစ်ဦးတစ်ယောက်ချင်းစီ အနေနဲ့ကိုယ်လုပ်နိုင်တဲ့ အနေအထားကနေကိုယ်ကြိုးစားမှကိုယ့်ဘဝတိုးတက်လာနိုင်မှာပါ။ ဘာသာစကားနဲ့ ပတ်သက်လို့လည်း စာရေးသူအနေနဲ့ထင်မြင်မိတာကတော့ ကျွန်မတို့ဘာသာစကား တစ်ခုလေ့လာတဲ့အခါ မိခင်ဘာသာစကားအဖြစ်ပြောနေရတဲ့သူတွေ ( Native Speaker )နဲ့ သင်ကြားရတာဟာ အကောင်းဆုံးပါပဲ။ ဒါကို လူတိုင်းနီးပါးလည်း လက်ခံကြမှာပါ။ ဒါမှ စကားလုံးတိုင်း ရဲ့ အသံထွက်အမှန်၊ လေယူလေသိမ်းတွေကို ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်လာပြီး လက်တွေ့အသုံးချတဲ့ နေရာမှာ အများကြီးအထောက်အကူဖြစ်မှာပါ။